19-09-2016 Dag 1: Hello U.S.A!

Nu is het echt zo ver we mogen!! Na een onrustige  (denk door het enthousiasme over de vakantie) nacht slapen met fantastisch uitzicht, om 8 uur rustig aan opstaan.
Na een snelle douche en wat eten lopen we op ons dooie gemak naar de balies om de tassen in te checken.
Dit keer al het praatje van heb je zelf je koffer ingepakt, ben je er steeds bij geweest, wat ga je doen etc. al in de wachtrij voor het koffers/tassen afgeven. Vorige keer was dit nog bij de gate.

Zware tassen afgegeven en met alleen de trouwkleding en 1 tasje met belangrijke spullen de rest van het hele security gebeuren door. Wel interessant om te zien dat, sinds ik aantal jaar geleden voor het eerst vloog via Schiphol, er best wel wat is veranderd bij de handbagage controle.
Van recht toe recht aan stalen banden, naar balies die uit de Hema of Bijenkorf konden komen.

Dit keer geen onnodig gehang in de taxfree shops, maar nog even wat eten en dan rustig naar de gate.
Eigenlijk gaat vandaag zoals de hele afgelopen week. Vrij relaxed!
Enige min puntje: kom er bij de gate achter dat ik alle reisgidsen thuis ben vergeten..Tja ze stonden ook niet op mijn paklijst. Heel dom!

De vlucht verliep soepel. Gelukkig mochten we de trouwkleding bij de stewardessen ophangen. En zoals altijd kijken de stewardessen met medelijden naar Stephan. Maja wij vertikken om heel veel geld extra uit te geven tijdens het boeken van de vliegtickets. Of nou ja dat is dan altijd zo ver van te voren dat je denkt ahhh dat kan toch wel! Het fijne dit keer is wel dat we na Chicago niet nog door moeten op een volgende vlucht!

In Chicago loopt het gedeelte bij de douane ook al soepel. Na zelf de eerste dingen te mogen regelen aan een automaat, gaan we naar een douanebeambte. Waar 9 van de 10 van deze mannen extreem serieus zijn, kon bij die van ons wel een lachje af. Sterker nog bij degene naast hem ook als die onze kleding hoezen ziet!
Leuke start in The States!

Na een korte pitstop op toilet en wat kleins te eten gaan we opzoek naar de transferbus van budget.
Bij budget krijgen we te horen dat er geen Ford Mustang is. Ok nou dan iets vergelijkbaars? Een Volkswagen Beetle...
Er was echt niets anders beschikbaar en met een graad of 30 buiten wilden we toch echt een cabrio.
Stephan zijn mannelijkheid aan de kant en ik kan eindelijk de droom in vervulling laten gaan die ik had op mijn 18e ;) (toen wilde ik of een mini cooper of een vw beetle)
Als we willen kunnen we wel later deze week komen kijken of er dan wel nog iets "stoerders" beschikbaar is.

Buiten staat onze heel mannelijke baby blauwe vw beetle al klaar.
Gelukkig hebben we dus dit keer met voorbedachte raden tassen in plaats van koffers mee genomen. Want deze passen wel in de "kofferbak".

Het verschil tussen navigatie huren bij de auto of er zelf een kopen was zo groot dat we nog een navigatie moesten aanschaffen. Maar zie maar een winkel te vinden zonder navigatie op een plek waar je niet bekend bent.
De instructies van de knul bij budget hadden niet echt geholpen, dus dan maar een willekeurige wijk in (jep niet heel slim in een stad als Chicago). Bij de CVS (een soort kruidvat en apotheek in een) even gevraagd of zij nog tips hadden. En deze meneer kwam met duidelijkere tips.
De Amerikaanse versie van Maxwell gevonden en ook de Tomtom was snel binnen.

Volgende stop een supermarkt, deze was stuk makkelijker nu te vinden dankzij de navigatie. In de Walmart maar meteen naar de koelboxen gelopen. Vervolgens nog de rest van spullen die we nodig hadden in geslagen.

We waren eerst van plan om Chicago zelf in te gaan, maar door de opkomende vermoeidheid besluiten we toch maar al richting het hotel te gaan. We verlaten Illinois en rijden Indiana in richting East Chicago.
Bij het hotel meteen gebruik gemaakt van valetparking met onze beatle.
Ook hier weer snel in gecheckt en met een bellboy die onze spullen meesleept naar de kamer. En hallo Amerikaanse hotelkamers! Weer een fijne balzaal tot onze beschikking.
Snel opfrissen en op zoek naar eten.

Na een klein rondje door het hotel bij de sportsbar beland voor de eerste burger van de vakantie. Deze gaat er goed in al moet ik wel weer wennen dat je als je halverwege het eten bent al de rekening op tafel krijgt gesmeten. En dat het bord van Stephan al meteen wordt weg gepakt als hij klaar is. Maar dat is gewoon even wennen ;)

We besluiten om even een kijkje te gaan nemen in het Casino, maar we besluiten net zo snel weer om ons om te draaien. Ja koekkoek waarom nu in een crappy casino hangen als we straks in Vegas zijn.

Op de kamer is het vechten tegen de slaap. Dit gevecht verliezen we jammer genoeg sneller dan gehoopt en rond half 10 is bij ons allebei het licht al uitgegaan.

Op naar morgen! Op naar Chicago!

Liefs

P.s. Met de foto's lijkt het nog niet helemaal te lukken! Sorry voor de live verslag volgers. Ik ga het proberen te fixen!